“Εαν οι πόρτες της αντίληψης άνοιγαν, τα πάντα θα φαίνονταν όπως είναι… απεριόριστα!!!” (William Blake)
Όλα όσα υπάρχουν είναι αντίληψη. Ανοίγοντας τις πόρτες της δικής μας αντίληψης, μπορούμε να δούμε ένα νοήμον σύστημα του οποίου είμαστε μέρος! Για να δούμε όμως την αλήθεια της ύπαρξής μας χρειάζεται να αναγνωρίσουμε και να υπερβούμε τα μπλοκαρίσματα της συνειδητότητάς μας, που αναφέρονται στην γιόγκικη φιλοσοφία ως “malas”.
Το “anava mala” είναι ένα από τα μπλοκαρίσματα της συνείδησης, που μοιάζει σαν σκόνη στον καθρέφτη της καρδιάς. Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε το “anava mala” με ένα πέπλο που σκεπάζει την αληθινή μας φύση και αποκρύβει την πληρότητα της ύπαρξής μας!
Μέσα από αυτό το πέπλο, η αντίληψη που έχουμε για την πραγματική μας φύση περιορίζεται και δεν μπορούμε εύκολα να δούμε και να βιώσουμε την πλήρη εικόνα του εαυτού μας. Έτσι, διαμορφώνεται μία περιορισμένη αντίληψη για το ποιοι στ΄ αλήθεια είμαστε, που μας μπλοκάρει εσωτερικά με το αίσθημα ότι “είμαι ελλιπής, δεν αξίζω αρκετά”.. Η μπλοκαρισμένη αντίληψη του ίδιου μας του εαυτού οδηγεί συνήθως στην σκέψη ότι “δεν είμαι πλήρης, δεν είμαι αρκετός”.. Το “anava mala” λοιπόν είναι η “σκόνη” που μας εμποδίζει να δούμε τον Αληθινό μας Εαυτό στον καθρέφτη της καρδιάς, με αποτέλεσμα να χάνουμε την αίσθηση της αυταξίας και της πληρότητας. Η λύπη, η θλίψη, η αίσθηση αδυναμίας και ανικανότητας είναι κάποια παρακλάδια που δημιουργούνται από το κεντρικό μπλοκάρισμα ότι “δεν αξίζω αρκετά”..
Η αλήθεια, όμως, είναι ότι είμαστε μέρος μιας Ανώτερης Νοημοσύνης και έτσι η πληρότητα και η τελειότητα ενυπάρχουν ήδη μέσα μας! Για να υπερβούμε, λοιπόν, το “anava mala” που μπλοκάρει τον περιορισμένο μας εαυτό, χρειάζεται να θυμηθούμε, να αντιληφθούμε και να βιώσουμε ότι είμαστε ήδη πλήρεις! Δεν έχει ουσία να γίνουμε κάτι που δεν είμαστε για να νιώθουμε επαρκείς.. Ούτε να αποδείξουμε ποιοι πραγματικά είμαστε για να νιώθουμε ότι αξίζουμε.. Όταν όμως συρρικνωνόμαστε ψυχικά και χάνουμε την αίσθηση της αξίας μας, τότε χρειάζεται να θυμήσουμε στον εαυτό μας ποιος είναι στα αλήθεια.. “Είμαι επαρκής, είμαι πλήρης!”.. Ας το πούμε δυνατά στον εαυτό μας, ας το σκεφτούμε, ας το αισθανθούμε και ας το βιώσουμε.. «“Είμαι επαρκής, είμαι πλήρης!”..
Η πρακτική μας στην γιόγκα είναι ένας τρόπος να θυμήσουμε στον εαυτό μας ότι αξίζουμε και να νιώσουμε αυτό που ήδη είμαστε.. πλήρεις!!! Οι ασκήσεις της γιόγκα αποτελούν μία ωραία υπενθύμιση για να αποδεχτούμε το σώμα και τον εαυτό μας ως έχει και να βιώσουμε την πληρότητα που ήδη έχουμε.. Αναγνωρίζοντας τα φυσικά χαρίσματα του σώματος και της ψυχής μας, μπορούμε να είμαστε επαρκείς, ακόμα και όταν πασχίζουμε να δημιουργήσουμε νέα χαρίσματα, τόσο στην γιόγκα όσο και στην ζωή μας γενικότερα!
«Υπάρχω έτσι όπως είμαι και αυτό είναι αρκετό. Εαν δεν το ξέρει κανείς άλλος στον κόσμο, εγώ είμαι ικανοποιημένος. Και εαν ο καθένας και όλοι το ξέρουν, εγώ είμαι ικανοποιημένος. Ένας κόσμος το ξέρει, και για μένα αυτός είναι ο πιο μεγάλος, και είναι ο Εαυτός μου!” (W. Whitman)
Ας εμπνευστούμε από τους παραπάνω στίχους για να αποδεχτούμε τον εαυτό μας όπως είναι.. Αυτό που είμαστε είναι ήδη αρκετό και πλήρες, αρκεί να το γνωρίζουμε!
Δεν χρειάζεται να αποκτήσουμε τα πάντα για να είμαστε επαρκείς.. Είμαστε ήδη τα πάντα!!!
-Καλλιόπη Πάλλη-
Kallioyoga 